Katecheza o zesłaniu Ducha Świętego
Katecheza o zesłaniu Ducha Świętego.
Widzieliście, jak obraca się wiatraczek? Co go porusza? A może słyszeliście, jak ktoś gra na fujarce? Widziałam, że macie fujarki w przedszkolu. Co powoduje, że wydobywa się z niej melodia? A czy zrobiliście sobie kiedyś wachlarz z kartki papieru i bawiliście się nim? Co czuliście na twarzy? Pewnie delikatny powiew wiatru. Nie widać, co porusza wiatraczkiem, ani jak gra fujarka, a także nie widać powiewu wiatru. Są takie siły, których nie widać, a działają i to czasem mocno.
Pamiętacie, jak Jezus wstąpił do nieba, a martwiącym się apostołom obiecał przysłać pomoc z nieba?
Właśnie apostołowie, przestraszeni, schronili się razem z Maryją w pewnym pomieszczeniu .Bali się wrogów Jezusa, którzy być może będą chcieli także ich zabić.
W czasie wspólnej modlitwy nagle usłyszeli szum gwałtownego wiatru – a za oknem była ładna pogoda. Zobaczyli też nad swoimi głowami płomyki , jakby z ognia, a nic się nie spaliło. Ale najważniejsze – to poczuli w swoich sercach radość i odwagę. Zrozumieli, że to Jezus, tak jak obiecał, przysłał im niewidzialnego Ducha Świętego, który w ich sercach sprawił te zmiany. Już się nie bali . Wyszli na ulicę i zaczęli krzyczeć do wszystkich: ”Jezus żyje! Daje moc wszystkim, którzy w Niego wierzą!”.
Jezus daje Ducha Świętego także i nam, wierzącym w Niego ten dar Ducha Świętego, który przychodzi do nas jak wiatr i jak płomień i pomaga nam w Niego wierzyć i dobrze żyć.
Pola na obrazkach są oznaczone dwoma znaczkami, odszukajcie je i pokolorujcie dwoma kolorami.
Gwiazdki [.pdf, 198.29 kB]